مارو باش !

 

برای خودی تو دردی واسه دیگران تو تسکین واسه دیگران حقیقت واسه من عین سرابی برای همه ستاره واسه من مثل شهابی

وقت و بی وقت لحظه ها رو به دلم زخم نکن بیا و این دمه آخر صحبت از غم نکن

ما رو باش رو چه درختی اسم مونو جا می ذاریم ، مارو باش !

قسمتی جز اون دو چشم نا مسلمون که نداریم ، مارو باش !

تشنه موندیم ولی مشت آب نااهل و نخواستیم سر ظهر

گفتی از جنس نظر کرده ی ابریم و می باریم ، مارو باش !

چشم خشکیده داره به ناودون کوچه حسادت می کنه

ما به این بغض سمج گفته بودیم ابر بهاریم ، مارو باش !

پاکی تو رونق یه دریا ماهی رو شکسته توی تور

دریا گفته که ما صیادیم و غافل از اون که شکاریم مارو باش !

به هوای تو چراغ حرمت رفیق و کشتیم نا رفیق

چون برای محلمو ن میخواستی مهتاب و بیاری

به هوا داری تو شیشه ی می خونه رو با سنگ شکستیم

سنگ و شیشه اگه دشمن ، من و تو که موندگاریم

غزل کوچه ی ما غزل قلندرای پیر عاشقه

فکر تازه عاشق پیاده باش که ما سواریم ، مارو باش