:|

مرگ من پایان هر چی قصه بود

قصه ی تکراری بود و نبود

بودنم . دارد به آخر می رسد

گور من چشمش به راه این جسد

تا فشارد خاک دامنگیر خاک

جسم بی جان مرا باشد چه باک

چینی نازک تنهایی من .

تخته سنگی است منقش . به زیبایی تن

تا که کوبد طفلکی سنگی به آن

شاید آرد شادی روح و روان